Laat de dag maar komen

Posted 2 augustus 2020

Het is dinsdagochtend 8:00 uur en ik loop met onze pup Frenkie een rondje langs de singel. ‘Houd haar de dag voor en na de operatie heel rustig’, zei de puppytrainster vorige week nog tegen ons. En ‘Laat haar voor de operatie nog even goed uit’, was de tip van de dierenartsassistente. Het is alsof ze het voelde. De hele dag heeft Frenk heerlijk geslapen, zodat ik samen met Robine nieuwe plannen voor onze onderneming kon smeden.

Maar ‘s avonds wil de slaap dan natuurlijk niet meer komen. Rechtop in haar bench maakt ze mij met zachte piepgeluidjes wakker. ‘Wat is er lieverd? Ga maar lekker slapen.’ Ik steek mijn hand in de bench. Meestal is dat genoeg om haar gerust te stellen. Nu niet. Ze blijft zachtjes piepen en ik besluit me aan te kleden en haar even in de tuin te laten plassen.

Kinderen en dieren staan heel dicht bij de natuur
Nu zal ze wel gaan slapen. Dus niet. Het gepiep blijft en ik neem haar, mijn dekbed, kussen en telefoon mee naar beneden. Het is alsof ze het voelt. Ik heb het altijd al gezegd: kinderen en dieren staan heel dicht bij de natuur. Zij nemen waar wat volwassenen niet meer zien, horen of voelen. Ik denk dat dat nu ook zo is.

Tijdens de wandeling rond de singel zie ik twee mannen heel relaxed een praatje met elkaar maken. Na hun gesprekje wensen ze elkaar een fijne dag. Ik word er blij van als ik zoiets zie en hoor. Een stukje verderop gaat Frenkie zitten. Dat doet ze meestal als er een ander hondje aan komt. En ja hoor, aan de overkant van de singel loopt er een met zijn bazinnetje. Frenk gaat plat op de grond liggen. We wachten tot de mevrouw met haar hond bij ons zijn. Even snuffelen en we kunnen weer door. Ook een labradoodle

Nu passeer ik een meneer met een hele jonge pup. Te schattig! ‘Hé’, zegt hij, ‘is dat niet…’ Hij kan even niet op haar naam komen… ‘Frenkie?’ Ja, die bedoelt hij. Het moet toch niet gekker worden? Men kent mijn hondje van horen zeggen. De man blijkt de vader van een leerling te zijn. Het feit dat zijn zoontje zo dol was op onze Frenk heeft hem en zijn vrouw het laatste zetje gegeven ook een hondje in huis te nemen. Ik snap het wel, want Frenk is ook wel een super lief en gezellig beestje. Hun pup is ook een labradoodle en ik heb er alle vertrouwen in dat zij als gezin enorm van dit beestje gaan genieten.

Gesprekken met onbekende mensen
De kleine pup heeft uiteraard bekijks. Er sluit zich nog een bekende aan. ‘Heerlijk hè zo ‘s morgens even onthaasten?’ Ik word toch altijd zo blij van dit soort mensen. Dacht ik van tevoren dat ik andere routes dan anderen zou gaan lopen, omdat ik echt geen zin had in gesprekjes, nu heb ik de afgelopen vijf maanden al meer gesprekken met voor mij onbekende mensen gevoerd dan in de overige 55 jaar van mijn leven. En ik geniet ervan. ‘Leuk je te hebben ontmoet. Tot ziens!’ Heerlijk genietend van de ochtendzon loopt ik met mijn kleine zwarte doodle terug naar huis. Laat de dag maar komen.